|
|
| Odbiornik Telefunken Symphonic Sb744 - widok z tyłu na ściankę | |
Telefunken Symphonic Sb744 to bateryjna wersja odbiornika Symphonic. Odbiornik schowany jest do identycznej skrzynki jak w przypadku innych wersji radia Symphonic, jednak znacząco różni się układem. Odbiorniki zasilane z sieci to skrócone superheterodyny z detektorem diodowym, wersja bateryjna - superheterodyna z reakcyjnym detektorem, ponadto wersja bateryjna posiada jeden obwód strojony i jedną lampę mniej, co jest również uwidocznione w nazwie odbiornika - Sz755 (wersja sieciowa) i SB744 (wersja bateryjna). Skrzynka ma prostą formą, ma kształt prostopadłościenny z zaokrąglonymi pionowymi przednimi krawędziami. Odbiornik ma rozmiar 52x32x27 cm i waży około 9kg. Prawie cała powierzchnia przedniej ścianki zajęta jest przez skalę i maskownicę głośnika Skala umieszczona jest podobnie jak w innych polskich odbiornikach Telefunkena po lewej stronie, głosnik po prawej. Skal od maskownicy głośnika rozdzielona jest jednym szerokim, pionowym czarnym szczebelkiem. Otwór w skrzynce na skalę i głośnik otoczony jest ozdobnym metalowym obramowaniem. Pod skalą i głośnikiem umieszczone są symetrycznie trzy pojedyncze pokrętła. Pokrętło lewe, pod skala odpowiada za zmianę zakresów, środkowe pod szczebelkiem za strojenie, a prawe, pod głośnikiem - za siłę głosu.
Układ elektryczny odbiornika jest maksymalnie uproszczony. Sygnał anteny trafia na prosty jednoobwodowy filtr wejściowy, dla fal średnich i długi sprzężony z anteną indukcyjnie, dla fal krótkich - pojemnościowo kondensatorem 30pF. Przełączanie zakresów odbywa się poprzez wracie części długofalowej cewek siatkowej i antenowej przy odbiorze fal średnich i dołączenie cewki krótkofalowej dla fal krótkich. Z filtru sygnał w.cz. trafia na siatkę mieszacza wykorzystującego oktodę typu KK2. Oscylator wykonany jest tradycyjnym układzie Meissnera ze sprzężeniem indukcyjnym, cewki wszystkich zakresów połączone są w szereg, przy odbiorze fal krótkich lub średnich zwierane są odpowiednie fragmenty. Mieszacz nie jest objęty pętlą ARW, gdyż detektor reakcyjny nie wywarza sygnału ARW. Zamiast tego jest ręczna regulacja wzmocnienia, poprzez podanie na siatkę mieszacza w szereg s sygnałem w.cz. ujemnego napięcia stałego uzyskiwanego z potencjometru regulacji siły głosu. W istocie odbiornik ten nie posiada regulacji głośności, a regulację czułości odbioru.
Obciążeniem mieszacza jest włączony w anodę lampy KK2 dwuobwodowy filtr pasmowy, nastrojony na częstotliwość pośrednią (468kHz), wraz z dodatkową cewką reakcyjną. Detektor pracuje na triodzie typu KC1. Ponieważ detektor jest nastrojony na częstotliwość pośrednią i nie jest przestrajany jego warunki pracy się nie zmieniają w związku z tym pomimo układu reakcyjnego nie ma skłonności do wzbudzeń lub utraty czułości, więc kondensator ustalające siłę reakcji ma postać trymera i schowany jest w kubku obwodu p.cz., niedostępny do regulacji z przedniej ścianki odbiornika w trakcie jego pracy. Dodatkowo do siatki lampy detektora podłączone jest wejście gramofonwe pozwalające na używanie odbiornika jako wzmacniacz do gramofonu. Ponieważ odbiornik ten nie jest wyposażony w typowy układ regulacji głośności, to regulacja głośności przy odsłuchu płyt musi być robiona po stronie gramofonu.
Z anody detektora sygnał m.cz. z gramofonu lub anteny steruje dodatkowy stopień wzmacniacza m.cz. wykorzystujący lampę KC1, taką samą jak w detektorze. Jest on niezbędny ze względu na stosunkowo niewielkie wzmocnienie triod bateryjnych i konieczność zapewnienia głośnego odbioru również słabszych stacji. Wstępne wzmocniony sygnał m.cz. trafia na siatkę wzmacniacza końcowego który wykorzystuje pentodę typu KL2. układ wzmacniacza końcowego jest klasyczny, z głośnikiem podłączanym przez wbudowany transformator głośnikowy. Odbiornik posiada możliwość podłączenia głośnika zewnętrznego, zaciski tego głośnika podłączone są do pierwotnego uzwojenia transformatora, więc głośnik zewnętrzny albo musi posiadać własny transformator, albo mieć wysokoomową cewkę
Do zasilania odbiornika potrzebne są dwie bateria - żarzeniowa o napięciu 2V i anodowa - 150V. Ujemny biegun baterii anodowej podłączony jest do masy radia przez opornik na którym powstaje ujemny spadek napięcia. Napięcie to wykorzystywane jest do polaryzacji siatki lampy końcowej i do ręcznej regulacji wzmocnienia. Odbiornik posiada dwie żaróweczki podświetlające skalę, dla oszczędności baterii anodowej mogą być one wyłączane za pomocą specjalnego przełącznika "Światło" dostępnego z tyłu odbiornika. Wyłączanie radia odbywa się poprzez odłączenie baterii żarzenia przełącznikiem na potencjometrze głośności, bateria anodowa przez cały czas podaje napięcie.