PZT Echo 1211Z

PZT Echo 1211Z - widok z przodu PZT Echo 1211Z - widok z tyłu
Odbiornik PZT Echo 1211Z - widok z przodu Odbiornik PZT Echo 1211Z - widok z tyłu na chassis
PZT Echo 1211Z - widok chassis
Odbiornik PZT Echo 1211Z - widok chassis

Opis odbiornika

Odbiornik ten był produkowany w sezonie 1938/39 przez PZT. Była to prosta dwulampowa jednoobwodowa konstrukcja przystosowana do odbioru dwóch zakresów fal: długich i średnich. Odbiornik zamknięty jest w bardzo prostej poziomej skrzynce wykonanej ze sklejki pokrytej fornirem. Jedynymi ozdobnymi elementami skrzynki są dwa współśrodkowe pierścienie na materiale głośnika i wypukła drewniana listewka na dole skrzynki. Wygląd skrzynki jest typowy dla tego okresu: Po lewej stronie znajduje się okrągły otwór głośnika, na którym znajdują się wspomniane już dwa współśrodkowe aluminiowe kręgi. Po prawej stronie skrzynki na górze jest umieszczone okienko skali obramowane bakelitową ramką.

Skala jest bardzo prosta - jest to kwadratowy kawałek twardego czarnego celuloidu, na którym jest półkolisty, przeźroczysty łuk, podświetlony od tyłu. Za łukiem przesuwa się przesłona osadzona na osi kondensatora strojeniowego w ten sposób, że część łuku jest zasłonięta a część oświetlona. Granica między częścią oświetloną a nieoświetloną wskazuje punkt skali do którego aktualnie jest dostrojony odbiornik. Nad łukiem zaznaczone są położenia stacji średniofalowych a pod łukiem długofalowych.

Układ elektryczny odbiornika jest bardzo prosty ale dość efektywny w działaniu. Odbiornik jest wyposażony w dwie lampy i dodatkową lampę prostowniczą. Sygnał z anteny podawany jest przez eliminator którego cewka jest wkładana w specjalną podstawkę i sześciopozycyjny przełącznik wybierający zakres fal (długie lub średnie) i sprzężenie z anteną. Sprzężenie obwodu siatkowego lampy detekcyjnej z anteną jest indukcyjne. W zależności od pozycji przełącznika część cewki siatkowej jest zwarta (jeżeli odbiornik pracuje na falach średnich), a sygnał antenowy dołączony jest do jednego z trzech odczepów cewki antenowej, oddzielnej dla fal średnich i długich. Na tylnej ściance odbiornika znajdują się otwory w które można włożyć metalowe kołeczki zwierające eliminator jeżeli jest nieużywany lub dołącza antenę świetlną. Pomiędzy kołeczkami jest przymocowany kondensator który wraz z cewką w podstawce tworzy eliminator stacji lokalnej.

Cewka siatkowa wraz z kondensatorem strojeniowym tworzą rezonansowy obwód LC, jedyny w tym odbiorniku. Obwód ten steruje Detektorem reakcyjnym zbudowanym w oparciu o pentodę AF7. Do anody podłączona jest cewka reakcyjna sprzężona z cewką siatkową. Cewka podłączona jest szeregowo z kondensatorem zmiennym regulującym siłę reakcji, i jest wspólna dla obu zakresów. Sygnał m.cz. z anody lampy AF7 jest poprzez prosty dolnoprzepustowy filtr podany na siatkę sterującą pentody głośnikowej B443. Jest to lampa starego typu, która w tym momencie była bardzo przestarzała, została użyta aby obniżyć cenę odbiornika. Lampa ta zasila głośnik dynamiczny, który ma wysokoomową cewkę i nie wymaga transformatora. W tym momencie przez cewkę głośnika przepływa składowa stała prądu anodowego, a więc istotna jest polaryzacja głośnika, aby nie rozmagnesować magnesu!

Podobnie jak reszta odbiornika silnie uproszczony jest zasilacz. Jako prostownika użyto lampy typu 1800, równie przestarzałej jak B443. Jest to prostownik jednopołówkowy włączony nietypowo: nie od strony wysokiego napięcia, ale od strony masy, co może czasami, w czasie naprawy radia doprowadzić do pomyłek. Przewód doprowadzający masę dołączony jest przez rezystor o wartości kilkuset omów, przepływający przez niego prąd zasilający odbiornik wytwarza ujemny względem masy spadek napięcia wykorzystywany do polaryzacji siatki sterującej lampy B443. W obwód żarzenia lamp odbiorczych włączony jest potencjometr symetryzujący napięcie żarzenia względem masy, aby wytłumić przydźwięk sieciowy generowany przez bezpośrednio żarzoną lampę głośnikową.

Powrót