Elektrit Superior36 Z


Elektrit Superior36 Z- widok z przodu Elektrit Superior36 Z - widok z tyłu
Odbiornik Elektrit Superior36 Z - widok z przodu Odbiornik Elektrit Superior36 Z - widok z tyłu na chassis
Elektrit Superior36 Z - widok z tyłu na ściankę Elektrit Superior36 Z - widok chassis od tyłu
Odbiornik Elektrit Superior36 Z - widok z tyłu na ściankę Odbiornik Elektrit Superior36 Z - widok chassis od tyłu
Elektrit Superior36 Z - widok chassis od przodu
Odbiornik Elektrit Superior36 Z - widok chassis od przodu

Opis odbiornika

Odbiornik umieszczony jest w zadziwiająco małej drewnianej skrzynce o wyglądzie zbliżonym do innych odbiorników firmy z tego roku. Skrzynka ma dość niewielkie wymiary - 44cm x 31cm x 24cm (wysokość, szerokość, głębokość). Prawie całą powierzchnię przedniej ścianki zajmuje maskownica głośnika, lekko zagłębiona w stosunku do powierzchni. Jest ona ozdobiona dwoma pionowymi drewnianymi listewkami. Poniżej, pod maskownicą znajduje się niska, ale szeroka skala. Skala jest wydrukowana na blaszce stalowej i przymocowana do chassis, szyba ochronna przymocowana do skrzynki nie jest elementem skali (skala odbiornika na zdjęciu jest uszkodzona, gdyż była do niej przyklejona późniejsza skala drukowana na papierze, z nowym rozkładem stacji). Pod skalą umieszczono dwa pokrętła, drugie dwa pokrętła są po bokach skali, na przedniej ściance. Prawe boczne pokrętło to strojenie, lewe - reakcja. Prawe dolne zmiana zakresów, lewe dolne - regulacja czułości i wyłącznik.

Pod względem elektrycznym odbiornik jest dość rozbudowanym układem reakcyjnym z trzema lampami i trzema obwodami (dla fal krótkich z dwoma). Sygnał z anteny przechodzi przez eliminator (reżektor) tłumiący stację lokalną, choć przy trzech obwodach nie jest on już niezbędny. Za reżektorem sygnał trafia na obwód wejściowy: filtr pasmowy - dwa sprzężone obwody lub pojedyńczy obwód LC. Filtr pasmowy działa tylko dla fal długich i średnich, dla fal krótkich zastosowana tylko jeden pojedyńczy obwód rezonansowy. Z obwodów wejściowych sterowana jest siatka pierwszej lampy wzmacniającej. Jest to selektoda typu HP4115 firmy Tungsram albo AF2 Philipsa. W stopniu tym umieszczono regulację wzmocnienia poprzez regulacją stałego napięcia katody za pomocą potencjometru. Siatka ma stały potencjał względem masy o wartości 0V, katoda regulowany w zakresie 0 do 25V. W ten sposób napięcie siatki względem katody zmienia się od 0 do -25V i dzięki regulacyjnej charakterystyce lampy zmienia się wzmocnienie.

Lampa ta pracuje w układzie dławikowym, tzn. jej obciążeniem jest dławik, a trzeci obwód rezonansowy dołączony jest równolegle do lampy przez kondensator. Obwód ten pracuje dla wszystkich zakresów fal, steruje lampę detekcyjną - pentodę HP4101 Tungsrama lub E446 Philipsa. W obwodzie tym znajduje się również reakcja kontrolowana pojemnościowo z anody lampy detekcyjnej. Do siatki lampy detekcyjnej dołączone jest również wejście gramofonowe odbiornika. Na wyjściu detektora jest już sygnał akustyczny małej częstotliwości, poprzez prosty dolnoprzepustowy filtr RC steruje siatką pentody głośnikowej, PP4101 (Tungsram) lub E443 (Philips). W anodzie wzmacniacza głośnikowego podłączony jest transformator głośnikowy wraz z głośnikiem i gniazdem do zewnętrznego głośnika. Głośnik zewnętrzny podłączany jest do pierwotnego uzwojenia transformatora, musi to więc być głośnik wysokoomowy.

Zasilacz odbiornika jest bardzo typowy, Transformator na uzwojeniu pierowtnym posiada odczepy na różne wartości napięcia sieci zasilającej, wytwarza on wszystkie niezbędne w uładzie napięcia. Do polaryzacji siatki lampy głośnikowej wykorzystano bardzo lubiany przez Elektrita układ ogólnego minusa, do prostowania napięcia anodowego użyto duodioda prostowniczej typu PV495 Tungsrama lub 506 Philipsa.

Schemat odbiornika

Powrót